Bedenker van de IFS Business Case, Maarten van Rijn

Zo maar een normale werkdag op de NHTV als docent logistiek. Achter je PC, bezig met de voorbereiding van colleges voor onze studenten. Telefoon; “Meneer Van Rijn, wij hebben op de website gezien dat u een logistiek simulatiespel heeft, kunnen wij daar gebruik van maken?”
Dat was wat je noemt met de deur in huis vallen. Twee keer slikken en dan eens vragen “wat” en “hoe”. Dan hoor je over een softwarebedrijf dat logistieke software maakt voor productie-omgevingen en dat ze nieuwe mensen willen werven met een ludieke actie; een rally door NW Europa en een business case. En voor dat laatste belde ze!
Tja….., leuk zeg ik geen nee, toch? “Kom maar langs, laat ik zien wat we hebben”.
Een paar dagen later zat ik aan tafel met Renske van der Weijden van IFS Benelux en bespraken we de mogelijkheden voor het simulatie spel. Binnen de opleiding (NHTV logistiek) spelen we het spel, al een aantal jaren, met eerstejaars studenten. Een opdracht waar de studenten zo’n acht weken mee stoeien; ontwerp een fabriek voor Blokko (lego) torens”, onder het motto; “Wie verovert de torenmarkt”.
Met enige aanpassingen was het spel prima geschikt te maken voor de vraag van de klant. Een business case voor de selectie van nieuwe medewerkers. Echter, de case zou worden uitgevoerd midden in de vakantie en ook nog eens in Engeland, of dat een probleem was? Het toeval wilde dat ik vakantie in Engeland had gepland en dat de locatie redelijk in de buurt van mijn vakantie adres lag. Dus…………geen probleem!

Op 10 augustus trof ik 17 enthousiaste deelnemers aan de rally aan. ‘Ben die man van die torens’, vijandige blikken keken me aan. “Wie verzint er zo iets?”. Maar de gezichten verraden een heel andere sfeer. Tijdens mijn eerste kop koffie (na 3 uur rijden zeer welkom!) kwam ze al om raad vragen. Hoe zou je…….?, kun je ook……? En zoals een goed docent / consultant betaamt geen antwoorden gegeven maar ze zelf laten nadenken!

Tijdens de simulatie is er werkelijk geweldig gewerkt. De drie ‘bedrijven’ beconcurreerden elkaar op alle terreinen. Klanten wilden uiteraard de producten die de bedrijven leverden meer wel snel, de toeleveranciers hadden geen voorraad, doorlooptijden werden niet gehaald, informatie was onvoldoende, documenten onvolledig.
De werkelijkheid in een notendop!

Het heeft me blij verrast dat de deelnemers in zo’n korte tijd van voorbereiding (10-12 uur) de case aardig hebben gekraakt, complimenten! Het heeft me tevens verrast dat ze zich werkelijk in het zweet hebben gelopen (het zijn net onze eerstejaars) en dat de medewerkers van IFS er zo’n plezier aan hebben beleefd.

Uiteindelijk hebben de verschillende fabrieken hun resultaten gepresenteerd aan de jury en aan elkaar. In de meeste gevallen waren de bedrijfsdoelstellingen behaald en is er een goede winst gemaakt!
Na afloop heb ik, met plezier, mijn bevindingen mogen terugkoppelen naar alle deelnemers en medewerkers. Hele leuke dingen gezien, commerciële geniën (verkopen zonder problemen hun schoonmoeder), leidinggevende talenten, beheerders en IT specialisten! Ik heb er met veel plezier naar mogen kijken, wie weet………..

Maarten van Rijn

NHTV; docent logistiek,
www.nhtv.nl
MB advies en training; senior consultant, www.mbadvies.nl

Zondag 12 augustus 2007

Bijna thuis
Het einde van de rally komt dichtbij en dat is bij velen te merken. De vermoeidheid heeft toegeslagen evenals de regen. We snakken nu naar het einde en naar ons eigen bed.
Vanochtend begon de dag stralend in het Engelse zonnetje. Na een kort ritje door het Engelse platteland, kwamen we aan in Dover om daar weer terug naar het vaste land te gaan. Op de boot van Engeland naar Frankrijk begon de lucht echter te betrekken. De lucht betrok nog verder toen we de opdracht voor vandaag te horen kregen. Het was de bedoeling om per team een drietal dingen te verzamelden tijdens de etappe. Een Nederlandse postzegel (een ongestempelde timbre), een frikandel en een spruitje (chou de Bruxelles) moesten aan het einde van de rit aan de jury worden overhandigd. De lastigheid was dat alle winkels in Frankrijk dicht waren. De teams hadden wisselend succes, maar sommige waren toch in staat om een aantal voorwerpen te bemachtigen.
Omdat de winkels gesloten waren, kon het pitsteam vandaag geen boodschappen doen. Gelukkig hebben we te horen gekregen dat er een frituurkraam richting deze camping gaat komen. Hopelijk komt die aan binnen nu en een uur want iedereen is uitgehongerd en vermoeid. Morgen wordt het een lange etappe, dus iedereen zal wel vroeg gaan slapen.

Chiel & Robert

Zaterdag 11 augustus 2007

De dag begon vandaag laat. Na een avondje in een echte Engelse pub, konden we vandaag wat rustiger aan doen bij het ontbijt. De eitjes van Willem smaakten naar behoren, dus begon iedereen weer vol energie aan de etappe. In colonne reden we het campingterrein af, met uiteraard de Lexus van Wim voorop. Dit was omdat hij bang was als laatste aan te komen. Op de snelweg was iedereen elkaar al snel kwijt, maar gelukkig vonden wij elkaar weer bij het enige tankstation op een afstand van 70 mijl. De rest van de rit verliep zonder problemen en al snel waren we weer op de camping waar we drie dagen geleden ook van vertrokken waren. De mensen hier waren niet zo heel blij om ons weer te zien, omdat we blijkbaar een heel lang oranje snoer hadden ontvreemd. De beste man kon daardoor niet meer stromen met de flow mee.De opdracht van vandaag bestond uit het vinden van een Engels buskaartje, treinkaartje en een vliegticket. Terwijl Eshan in de berm op zoek was naar weggegooide kaartjes, snelde JP hem voorbij om met helaas maar één buskaartje terug te komen.

Na de heerlijke BBQ van het kookteam, onder leiding van Chiel hebben we gezongen voor Anca en Willem, omdat zij vandaag hun 35e trouwdag vieren. 35 kaarsjes zijn wat veel voor de duim van Kitty. Nu maar weer aan het bier en de resterende kippenpootjes.

Groeten van ons allemaal,
Robert en Dirk

Vrijdagavond, 10 augustus

Creatief met glas
Hoe kun je, zonder te veel alcohol, toch te diep in het glaasje kijken? Op de foto hiernaast laat Willem zien hoe dat moet. De glazen bleven trouwens niet leeg: hij vierde zijn vrijgezellenavond (voor de 35ste keer!) En er was nog een reden voor een feestje: Rana's verjaardag. Gefeliciteerd!

Wat de borrelglazen betreft: die zijn allebei nog goed terechtgekomen. Willem heeft ze bij één van de Burtons verwerkt tot richtingaanwijzers.

Vrijdag 10 augustus 2007

Afronding business case
Het was vandaag de dag van de waarheid!

Na twee case-dagen in Erlangen en in Harelbeke,

was het vandaag de dag van het eindspel. Wie verkoopt de meeste blokken en wie kan de meeste korting krijgen? Om 10.30 uur startte het spel en meteen begonnen de inkopers te vliegen naar China. Daar waren de prijzen het laagst, maar de reis en wachttijden het langst. Na 20 minuten kwamen de eerste klanten langs. Met verschillende strategieën werden de klanten benaderd.

Na ruim een uur leek de vestiging van IFS UK meer op het nummer van Herman van Veen; “We moesten rennen, vliegen, springen, vallen, opstaan en weer doorgaan.”
Na ruim twee uur was het spel voorbij en sommigen van ons waren daar erg blij en voldaan mee. Na een vermoeiend spel werd tijdens de lunch het nodige bijgesproken. Tja, wat ging er goed en wat had er beter gemoeten. Tijdens de drie verschillende presentaties van de drie fabrieken werd duidelijk dat er verschillende strategieën waren en dat er met een andere kijk naar de case werd gekeken.
Er was een last van de schouders van iedereen gevallen. Dat werd duidelijk toen we terug op de camping kwamen. Niemand had zin om iets te regelen voor een BBQ en dus werden er pizza’s besteld. Dit viel erg goed in de smaak en bij sommige zelfs zo goed dat er meer dan de pizza’s zelf naar binnen gewerkt moest worden. Na een heerlijke dronk van de garlic-saus, gingen de meesten naar de echte Engelse pub. Dit betekende geen muziek en er mocht ook niet gerookt worden. Na één drankje gingen we dus weer terug naar de camping.

Vandaag moesten we vroeg opstaan, maar gelukkig is er morgen een rustige etappe, zodat er de mogelijkheid zal zijn om een beetje uit te slapen. We gingen dus ook maar wat later de tent in om heerlijk op een bed vol lucht in slaap te vallen. Het zit er nu bijna op en de rally bestaat nu alleen nog uit het veilig thuis komen op maandag in Eindhoven bij IFS Benelux.
Tot dan!

Robert & Dirk

Donderdag 9 augustus 2007

Ashford - Beaconsfield

De eerste echte rijdag in Engeland. We zijn van de camping in Ashford naar een camping in de buurt van High Wycombe gereden, waar we morgen de business case af zullen ronden. Omdat het links rijden ook voor de rallyleiding nogal lastig kan zijn, waarover later meer, is besloten om in colonne te rijden omdat je zo achter je voorganger aan kan rijden.

De rit van 2 uur ging voornamelijk over de autoweg. Halverwege hebben we de vluchtstrook van de M20 van dichtbij kunnen bekijken, omdat ineens de motorkap van onze wagen begon te rammelen. Bij nadere inspectie bleek dat het slechts een los schroefje was en na het vastzetten hiervan en daarna het op een drukke autoweg invoegen met een auto die 3 weken nodig heeft om op de 100 te komen konden we onze weg vervolgen.
Toen we bijna op de camping waren en een laatste T-splitsing namen dook een niet nader te noemen volgauto van het type Touran ineens de rechter rijbaan op. Na de internationaal befaamde Nederlandse rijkunsten aan tegemoetkomende Engelsen gedemonstreerd te hebben kon hij via de linker strook zijn weg vervolgen en waren we weldra op de camping.
Daar aangekomen greep iedereen pen, papier, en laptop om de case voor morgen verder uit te werken. Na het tot in den treure uitwerken van productieschema’s en verkoopstrategieën werd het werk even onderbroken voor een overheerlijke Indiase curry. De koks beweerden bij hoog en laag dat de betovergrootmoeder van de campingbaas het recept uit India had meegenomen. Of dit klopt of niet, het smaakte in ieder geval heerlijk. Oma, bedankt!
Tussen de bedrijven door was er nog tijd voor de rallyopdracht van vandaag; koekhappen.




Als extra variatie werd besloten dat dit moest gebeuren door een geblindoekte bijrijder die in een Burton onder een stuk koek door gereden werd en vanuit de auto moest happen. Er moesten vier stukjes koek gehapt worden.
Als toppunt van feestvreugde moesten de twee laatste stukjes niet door de bijrijder maar door de bestuurder zelf gehapt worden, die vanzelfsprekend ook geblinddoekt werd en op aanwijzing van de bijrijder moest rijden, en dit alles in de achteruit.

Pret alom, en uiteindelijk werd door een van de deelnemers een schutting op een meter na gemist. Helaas kostte de uitwijkmanouvre één van onze toch al schaarse campingstoeltjes het leven.
Kortom: wederom een geslaagde dag. Vandaag gaat iedereen op tijd naar bed want morgen moeten we om 7 uur op om fris, fruitig en representatief de business case af te ronden.








Tim & Martijn

Spic & span

Het IFS tentenkamp ziet er altijd spic & span uit. Maar ja, met die overstromingen en Kanaalwinden van de laatste tijd....

Woensdag 8 augustus 2007

Oudenaarde - Ashford
De dag begon wederom vroeg en dit maal onder het genot van kakelende kippen. Omdat het vertrek vroeg op de agenda stond en de ferry in Calais gehaald moest worden, was de avond van tevoren het tentenkamp al afgebroken.Tussen kwart over acht en half negen had iedereen de camping verlaten en reed iedereen een donkere, onheilspellende lucht tegemoet.

Het verloop van de dag, een anekdote
Wij: Justa en Bram zijn samen vertrokken in Burton nr. 1. Dit is echter niet de aankomstpositie. Er heerst namelijk een zogenaamde vloek over deze Burton. De ellende begon 20 minuten na vertrek. Na een goede start, begaf de tomtom (inmiddels domdom) het en vond hij dat wij zelf verantwoordelijk waren voor onze route. Onder het motto ‘alle wegen leiden naar Rome’ hebben wij de route voortgezet. Nog geen 2 minuten later brak de hemel open en vulde de regen onze auto tot de rand met water (oké, dit is misschien lichtelijk overdreven, maar dit om de toon van het verhaal te zetten). Dit alles gebeurde terwijl wij midden op een autoweg reden. Ter info: alle andere Burtons zijn uitgerust met een uitklapbaar dak, maar deze Burton heeft een hardtop. Aangezien deze niet mee te vervoeren is in de achterbak, was deze met de bus mee. Wij zagen dus letterlijk en figuurlijk de bui hangen. Omdat Burton nr. 1 in een eerder stadium al een ruitenwisser in het oog van een team-member had gekatapulteerd (en niet was vervangen) was er geen houden aan om de ruiten watervrij te houden, en moesten wij noodgedwongen de auto op het kleine, nabijgelegen bedrijventerrein parkeren. Doorweekt hebben wij de spullen uit de achterbak gehaald en aangebeld bij een plaatselijke Fortis-bank. Hier werden wij ontvangen met een overheerlijk kopje koffie en een krantje. Toen wij enigszins het idee hadden dat verder rijden tot de mogelijkheden behoorde zijn wij de schade gaan opmaken. Wij troffen een doorweekte-en-zeker- geen-waterproof-Burton aan. Toch zijn wij, bikkels die we zijn, verder vertrokken in westelijke richting. En zo leek de ‘wet van Murphy’ in de praktijk mee te vallen. Echter, meneer Murphy nam geen genoegen met het leed dat wij hadden doorstaan. Toen de auto in beweging kwam bleken de dashboardmeters het begeven te hebben. De toerenmeter en benzinemeter gaven geen enkele informatie. De enige keus die voor ons de juiste was, was om ons zo snel mogelijk te begeven naar een tankstation. Dus op naar het tankstation. Na 2 pin-tankstations gepasseerd te hebben, vonden wij gelukkig een klein tankstationnetje waarbij de pompmanager zo aardig was om onze tank vol te gooien.
Verder onderweg bleken nog enige omleidingen te zijn, maar het begon uiteindelijk mee te zitten. Het missen van de boot in Calais was geen zekerheid meer en de zon en tomtom werkten ook mee! Uiteindelijk zijn we als één na laatste aangekomen in de haven van Calais.

Op de boot verliep alles volgens plan. De grote uitdaging was om al links rijdend de weg te vinden in Engeland. De camping lag op een goede 40 km (25 mijl) van de haven. Even schakelen dus. Wim had hier enige moeite mee en reed netjes 40 km per uur waar 40 mijl p/u was toegestaan. (bron PP)

De rest van de dag verliep goed.

De maaltijd smaakte naar behoren (hamburgers met friet en een speciaal Brits toetje. Ook de geblindeerde inparkeeropdracht was een groot succes. Op een enkele Nederlandse kampeerder na, die het nodig vond om te moeten klagen over geluid- en stankoverlast.
Wederom een dag gegrepen uit het leven van een rally rijder,

Getekend,
Justa en Bram

Dinsdag 7 augustus 2007 - Harelbeke

Vandaag stond het bezoek aan Vyncke Energietechniek te Harelbeke op het programma. Ik ben niet mee gegaan en heb Willem geholpen met sleutelen aan een aantal Burtons die toch wat probleempjes hebben.
Twee Burtons hadden een rammelende uitlaat. Het bleek dat de steunen kapot waren. Helaas hadden we deze onderdelen niet bij ons.

Willem en ik zijn toen in mijn auto naar Vyncke gegaan en hebben de twee ‘geblesseerde’ Burtons weer teruggereden naar de camping. Ergens in de buurt had ik ’s ochtends (tijdens mijn zoektocht naar een bakker voor het ontbijtbrood) een bord gezien met de tekst “Carrosserie”. Het leek ons een goed plan om daar twee uitlaatsteuntjes te laten maken. In Willem’s Burton gingen we op pad. We vonden de garage, maar helaas was deze gesloten. Door de ramen zagen we een paar oude auto’s staan, waaronder een mooie Porsche. Maar de deur was écht dicht er was nergens een bel te vinden.

Op het naambordje bij de deur van de buren zagen we dezelfde naam als bij de garage. Aanbellen dus! Het duurde even voordat er een vrouw aan de deur verscheen. We hadden haar zo te zien uit haar middagdutje gehaald (het was inmiddels ongeveer 13.00 uur). Toen ze ons verhaal had aangehoord leek het haar wel verantwoord om haar man wakker te maken. Een paar minuten later ging de garagedeur open en kwam de heer des huizes naar buiten, een grote grijns op z’n gezicht toen hij de Burton zag staan.

We mochten de garage in en kregen meteen uitleg over de oldtimers die er stonden.

Onze carrosseriebaas bleek een gepensioneerde enthousiasteling die, op zijn 76ste, nog steeds geen afscheid kan nemen van z’n vak. Na een paar mooie verhalen heeft hij voor ons twee prachtige uitlaatsteuntjes gemaakt. Helemaal top!

Een uurtje later gingen we terug naar de camping. Willem heeft de steuntjes meteen weer gemonteerd. Alles zit perfect, morgen kunnen we vol vertrouwen onze tocht naar de UK beginnen.

Kitty en Taco hebben de twee gerepareerde Burtons weer teruggereden naar Vyncke, hun eerste echte rijervaring in een Burton.

Tot de volgende keer!

Groeten,Wim Wijting

Maandag 6 augustus 2007

Barvaux - Oudenaarde

Vanuit het zonnige Barvaux vertrok rond 10.30 uur de eerste Burton in de richting van Namur. Deze 5e etappe zou eindigen in het Vlaamse Oudenaarde, wat ongeveer 40 km ten westen van Brussel ligt. De route van ongeveer 170 km was relatief kort ten opzichte van voorgaande etappes. De dorpen misten het pittoreske karakter dat we gewend waren van de Duitse dorpjes. Hierdoor was voor ons gevoel de route een stuk langer dan het geval was.
Zo zonnig als de dag begon, zo regenachtig werd het onderweg. Het opzetten van de soft tops was een strijd tegen de tijd, want binnen “no time” begon het aardig te regenen. Ondanks dat Ehsan voor het eerst een soft top op de Burton heeft geplaatst hebben we het samen in een vlot tempo weten te volbrengen. Eenmaal op de camping was het nog steeds regenachtig. Bang om nat te worden heeft iedereen voor het eerst lekker doorgewerkt en dus stonden de grote tent en de kleine tentjes in een record tijd op hun plaatsen.
Iedere dag staat vol met verrassingen. Je bent in een vreemd land waardoor je op vele vlakken geen invloed uit kan oefenen. Ook vandaag was dit het geval. Eén team was hun telefoon vergeten in het restaurant waar zij geluncht hadden. Vele kilometers later kwamen zij hier achter en reden terug om hun telefoon op te halen. Eén mankement en een regenbui later kwamen zij alsnog op de camping aan en waren sportief genoeg om in het donker nog deel te nemen aan de dagopdracht.
Ook vanavond heeft het pitsteam een heerlijke maaltijd voor ons op tafel weten te zetten. Voor hen luidde de kookopdracht als volgt: Maak paterklootjes.

Het voorgerecht bestond uit verschillende soorten abdijkaas met crackers en stokbrood. Dit werd weggespoeld met Ruby Port. Als hoofdgerecht kregen wij extra grote paterkloten. Dit werd gegeten met bloemkool in kaassaus, broccoli in groentesaus en heerlijke aardappelpuree. Om het feestje compleet te maken serveerden zij als nagerecht “bevroren” bosvruchten en fruitcocktail, wat afgewerkt kon worden met slagroom.

Voor het eerst kregen wij een opdracht waarbij het puur ging om fysiek vermogen. Omdat Ehsan last had van zijn rug leek de opdracht in eerste instantie in ons nadeel te zijn. Met behulp van onze goede collega Bram hebben we toch nog het maximaal aantal punten weten te scoren. De opdracht van vandaag luidde als volgt: Sleep de Burton. Dit betekende dat iedere team de Burton 30 meter een helling op moest trekken. Je zou denken dat niemand hier op zat te wachten, maar het tegendeel is waar. Zelfs deelnemers en begeleiders hebben de opdracht gedaan, ook al konden zij hier geen punten mee behalen.

Voor de meesten is deze dag zeer rustig verlopen en kunnen we met een gerust hart uitkijken naar de uitdagingen die ons morgen te wachten staan.

Voor vanavond vele groeten uit het Vlaamse Oudenaarde.
Ehsan & Zipora

Wim op avontuur

Je hoort me niet klagen over mijn eigen auto, maar ik zit toch ook wel graag in een Burton. Gelukkig willen Willem en Anca hun Burton wel eens een dagje tegen mijn Lexus ruilen.

Het Nest, een kleine klapcaravan die Burton volgend jaar op de markt gaat brengen, zit bij de ruil inbegrepen.

Zo ging ik op pad naar van Gerbach naar Barvaux, een etappe van 289 km. Het is wel even wennen met zo'n kar achter je Burton, het zicht wordt dan echt slecht: in de binnenspiegel zie je niets en in de beide zijspiegels ook heel weinig…

Het leek me handig om voor deze rit aan te haken bij de kandidaten. Ik zat in mijn eentje in de Burton en sturen en kaartlezen tegelijk zou een onmogelijke klus zijn, gezien de route van die dag (erg veel kleine weggetjes).

Een tijdje ging het prima, maar toen sloeg mijn voorganger nogal onverwacht linksaf. Ik kon zo snel niet volgen en moest wel rechtdoor. Het weggetje was zo smal dat keren onmogelijk was met het Nest achter me. Gelukkig waren er een paar hulpvaardige mensen die me hielpen met het afkoppelen van de minicaravan zodat ik kon keren. Daarna het Nest weer aangekoppeld en terug.Ik besloot een route te nemen waarbij het kaartlezen tot het minimum beperkt zou blijven. Dit betekende een stukje autobahn nemen… Zo gezegd zo gedaan, ik nam de autobahn richting Darmstadt. Het wegdek bestond uit van die oude betonplaten waar je zo lekker overheen dendert. Het Nest begon te dansen en kwam in een cadans...zo sterk dat de wielen bijna van de grond kwamen.. Ik stuiterde gauw de autobahn weer af en koos toch maar voor de wat kleinere wegen. Helaas kunnen kleine wegen naar grote steden leiden en na verloop van tijd belandde ik in Darmstadt. Dat was even zweten! Eenmaal uit de stad kon ik via de grote wegen die langs de autobanh lopen redelijk gemakkelijk naar Barvaux. ‘s Avonds om 20.30 kwam ik op de camping aan, gebroken en moe maar ik was er na...11 uur onderweg geweest te zijn met heel weinig pauzes. Vandaag heb ik toch even gekozen voor de Lexus. Heerlijk was dat weer!

Zondag 5 augustus 2007

Gerbach - Barvaux sur Ourthe


Vandaag liep de etappe van Gerbach in Duitsland naar Camping pré des Moutons in Barvaux in België. De etappe was ongeveer 300 km. De route was uitgezet door interessante dorpjes, enkele leuke stadjes en een erg mooi heuvel landschap. Onderweg kwamen we veel motoren en andere interessante voertuigen tegen, zoals Porches en oldtimers. Het hoogtepunt van de etappe was de tocht door het dal van de rivier de Mosel. Het dorpje gelegen aan deze rivier, genaamd Bernkastel-Kues, was erg levendig door de vele toeristen en had een mooie kasteelruïne op een heuvel.
De etappe liep niet voor iedereen probleemloos. Een van de Burtons had olielekkage, omdat de bestuurders vergeten waren de vuldop te sluiten. Behalve dat de auto helemaal besmeerd was met olie (erg leuk voor een witte auto), was er verder geen schade aan de motor.


De rit voor de organisatie verliep ook niet geheel soepel. Vanwege een omgevallen boom midden op de weg moest de pitsbus stoppen en was het pitsteam getuige van een ongeluk van motorfietsen die tegen een auto opreden. Gelukkig waren er geen ernstig gewonden en kon het pitsteam met grote vertraging de reis vervolgen. Na een lange rit, kwam het pitsteam erachter dat de winkels ook in Duitsland en België op zondag gesloten zijn en voldeed de slappe patat met frikadel of kroket op de camping.
Zoals alle andere dagen hadden we vandaag wederom een opdracht meegekregen voor onderweg. Voor deze opdracht moesten we naar een garage van dhr. Burton gelegen in het dorpje Heyd rijden. Daar moesten we onze auto voor de Burtonzaak op de foto zetten met zoveel mogelijk mensen. Het winnende team (Ehsan en Bram) heeft met 31 mensen bijna het hele dorp om de auto verzameld.



















Zij hadden door hun exclusiviteitsdeal met de dorpsbewoners veruit de meeste mensen op de foto.
Al met al weer een dag vol uitdaging, gezelligheid en mooi weer. Op naar de volgende etappe!

Rana Bidares en Niels Wieberdink

IFS Rally dag 6 (04-08-2007)

Oberasbach/Zirndorf-Gerbach

Zaterdag zou een dag zijn met een relatief lange etappe. Dit zou betekenen dat we ’s ochtends vroeg moesten opstaan. Bij het ochtendgloren stonden de eerste kandidaten al op om de rest van de groep te voorzien van koffie, thee en broodjes.
Terwijl men langzaamaan op gang begon te komen was men zich ook bewust van de lange etappe van ongeveer 300 km. De rit was al met al plezierig te noemen want de zon scheen op zijn best.
Rijdend in de Burton hield men rekening met de te uitvoeren opdracht. Er stond in de Telegraaf van vandaag een advertentie met de tekst: “Ifsrally Kitty heeft last van koude voeten en neem roze sokken voor haar mee”. Men werd dus uitgedaagd om hier zo creatief en inventief mee om te gaan tot in de verste strekking.

Het meest originele resultaat was toch wel sokken ondergedompeld in rosé. Zoals we achteraf hadden begrepen bleek dit een misverstand in een gesprek tussen een collega kandidaat en zijn Franse vriendin die dit door elkaar haalde.
De eerste 3 teams kwamen omstreeks 16:15 en dus al met al na een kleine zes uur. Naarmate de avond vorderde reden de auto’s het terrein op van de camping. Er kon na een fijne maaltijd en een drankje van een absoluut

geslaagde dag gesproken worden.

Abdehaq en

IFS Rally: IFS-vestiging Erlangen

Vrijdag 3 augustus: Business case 'Wie verovert de torenmarkt'
De titel suggereert al dat er enkele karakteristieke eigenschappen getoond zullen moeten worden om tot het beste resultaat: nl. strategisch inzicht, inventiviteit en de nodige onderhandelingstechnieken.
Om tot het beste resultaat te komen zijn de kandidaten opgedeeld in drie groepen die de zorg ervoor hebben om hun blokkenfabriek zo goed mogelijk te ‘runnen’. Middels een simulatie zal het eindresultaat moeten worden beoogd.
Het minimale eisenpakket, gesteld door onze opdrachtgever, omvat een minimum winstpercentage, marktaandeel en servicegraad waaraan de fabriek moet voldoen. Er zal dus rekening moeten worden gehouden met de welbekende uitgangspunten zoals omsteltijden van de draaiende machines, productietijden en vaste inkoopkosten.
Het resultaat zal moeten worden gepresenteerd bij de opdrachtgever en telt mee in het eindresultaat van de diverse dagopdrachten.

“May the best man/woman win”.

Abdelhaq

IFS Rally etappe 3: Wertheim - Zirndorf

IFS Camp Life
Vandaag onze derde etappe door die Heimat afgelegd. Een mooi kort ritje door de Beierse heuvels, bossen en dorpen. Tijdens en na de rit werd er weer een leuke opdracht uitgevoerd, die samengevat neerkwam op het fotograferen van zaken die niet gefotografeerd kunnen worden. Een stukje creativiteit en improvisatie was hier dus vereist. Rond een uur of vier stonden alle Burtons weer tevreden uit te rusten voor het nieuwe IFS kampement.
Omdat dit een betrekkelijk rustig dagje was qua auto rijden willen we nu wat vertellen over het leven in het kampement. Kamperen met een groep van meer dan 20 mensen vereist enige “orde en regelmaat ”. Iedereen heeft daarom een aantal ‘pits’beurten, het pitsteam verzorgt het kampement en alle rompslomp die daar bij hoort. Hier volgt een beschrijving van een dag uit het leven van een pitsteam.
Voor dag en dauw staat het team klaar om het ontbijt te verzorgen. Verse broodjes, verse koffie en vleeswaren staan iedere ochtend klaar voor de net ontwaakte rallyrijders. Als het ontbijt wederom met smaak is verorberd maken de rallyrijders zich op voor de etappe van de dag. Nu begint het echte werk van het team. Onder de bezielende leiding van het team wordt het kampement opgebroken en ingeladen in de pitsbus. In dit geval geven vele handen licht werk en daarom helpen de rallyrijders een handje mee.
Nadat de laatste Burton zich brullend van het terrein heeft begeven gaat het pitsteam boodschappen doen voor de volgende avondmaaltijd. Met de voor die dag geldende kookopdracht in de hand, die varieert van ludiek tot ronduit lastig, plundert het team de lokale Super voor ingrediënten om zich vervolgens met grote spoed naar de volgende kampeerplaats te haasten.
Voordat de Rallyrijders arriveren zorgt het pitsteam ervoor dat het kamp klaar is voor de aankomst. Als zij hierin geslaagd zijn en de rijders met open armen hebben ontvangen beginnen ze vol frisse moed aan het avondmaal. De IFS rijders nemen natuurlijk alleen genoegen met het beste, dus geen witte bonen in tomatensaus met knakworst, maar een volwaardig driegangen menu. De kwaliteit wordt streng doch rechtvaardig beoordeeld door de kritische eters.
Na het eten wordt de niet geringe afwas afgevoerd door het aangewezen afwas-team, naar het lokale afwashok. Pas als dit is gebeurd, is er voor iedereen tijd voor wat welverdiende ontspanning. Het bier kan uit de koelboxen worden getrokken en onder het genot van slap geboom of een spel kaarten worden gedronken. Hierna is het voor iedereen tentje in en slapen gaan, tot de volgende dag weer aanbreekt.

Chiel Albers en Niels van Egmond

IFS Rally etappe 2: Bad Honnef - Wertheim

1 augustus 2007
Vandaag stond er een relatief lange etappe op het programma. Opvallend was dat wagen nummer 7, omdat die gisteren als laatste aankwam, vandaag als eerste mocht vertrekken, maar wederom toch als laatste weer binnenkwam.
Rond zessen was iedereen weer veilig op de plaats van bestemming aangekomen. Dit keer stond de partytent “wel” klaar en stonden de drankjes koud. Het ontvangstcomité was daarmee goed voor mekaar.
De route van vandaag was bijzonder mooi, en ook het weer was fantastisch vandaag. Dit maakte de rijders erg dorstig, maar die rare Duitsers bleken op woensdag een extra vrije dag te hebben genomen waardoor het lastig bleek een geschikte locatie voor verfrissing te vinden. Halverwege wisten vier auto’s zich in Weilburg toch te verzamelen op een mooi terrasje waar zij heerlijk konden genieten van een koud drankje en een heerlijk belegd broodje. Hiermee konden zij met nieuwe energie de tweede helft van de etappe tot een goed einde brengen.
Voor het eerst waren we de hele dag buiten ons eigen landje en dat betekent dat we onze foto’s van gisteren hard nodig hadden. De heimwee is sterker dan ooit te voren. In het land van de oosterburen hebben we dan ook geen molen, tulp en zwartbonte koeien meer gezien.
De dagopdracht van vandaag was dan ook heel anders en veel moeilijker. Vandaag kan er ook eindelijk verschil worden gemaakt in het puntenaantal in het klassement. Het draait vandaag allemaal om snelheid, souplesse, kracht (sorry voor de vrouwen) en teamwork. De weddenschappen werden dus snel afgesloten. Het gaat dus niet allen om de punten, maar ook om de eer. Kortom het kan maar om 1 ding gaan, namelijk om het zo snel mogelijk monteren van het dak op de cabrio (zie de foto), wat geen gemakkelijke klus bleek te zijn. Er werd onderweg en zelfs op de camping nog hard geoefend om de stijgende spanning enigszins onder controle te houden.

Laatste nieuws:Wegens het ondergaan van de zon is de opdracht verzet naar morgen! Wij wensen iedereen sterkte met het uitvoeren van deze en de volgende opdrachten.
Tenslotte sluiten wij deze dag na twaalven af met de historische woorden:

Oost, west, IFSrally BEST!!!!!!!!!!!!!!
Robert Kool en Jean-Paul van Dijk

IFS Rally etappe 1: Eindhoven – Bad Honnef

De eerste etappe van de rally zit erop! Het is nu dinsdagavond 20.00u en na ongeveer (afhankelijk van sommige kaartlezers) 270 km te hebben gereden, is het kampement al weer opgeslagen. De route startte vandaag bij het hoofdkantoor van IFS te Eindhoven, waar naast het IFS personeel, ook de media zich stonden te vergapen aan de 7 Burton sportauto’s. Na één voor één te zijn gestart, voerde de tocht ons via Roermond Duitsland in. Onderweg moest er ook nog een opdracht uitgevoerd worden. Om heimwee te verkomen, heeft elk team een foto van drie typisch Hollandse voorwerpen gemaakt: een zwartbonte koe, een tulp en een molen.
De etappe leidde ons over afgelegen weggetjes, donkere wouden en diepe bergpassen, met onderweg veel bekijks.




Tot nog toe hebben we veel geluk gehad met het weer. Alle teams hebben met de kap open kunnen rijden en dat is wel zo lekker. Dit was de eerste serieuze test voor zowel de deelnemers als de auto’s. De deelnemers hebben de tocht goed doorstaan. Echter, bij een aantal Burtons bleef het gaspedaal hangen en moest er hulp worden ingeroepen. Gelukkig is Willem van Burton met ons mee aan het rijden en kon iedereen na een korte pitsstop zelfstandig verder. En ook al staan de etappes vooraf aangegeven, ieder team is vrij om van de route af te wijken om wat meer van de omgeving te zien, of eens een versnapering te nemen. Dit leidde ertoe dat de teams op verschillende tijdstippen de finish wisten te halen.


Bij aankomst zijn eerst gezamenlijk alle tenten opgezet en is de pits-crew begonnen met de voorbereiding van het avondeten.
De pits-crew is steeds een wisselend team dat die dag alle
voorbereidingen voor het ontbijt en avondeten treft. Dit betekent het afbreken van het tentenkamp, het verplaatsen naar de volgende camping, inkopen doen, en natuurlijk koken. Ieder team zal door de overige deelnemers worden beoordeeld op hun kookkunsten, dus dat belooft wat. De rest van de avond zullen we genieten van een biertje rond het kampvuur en zoals gisteren al bleek zijn dit gezellige avonden, maar kruipt iedereen ook weer op tijd onder (te dunne) wol om 's morgens weer fris aan de start te staan.

Namens iedereen heel veel groeten,

Weblog team Jelmer en Dirk

Renske van der Weijden

Marketing Manager IFS Benelux, 48 jaar.
Deze rally is zeer geschikt om kennis te maken met alle kandidaten voor het traineeship van IFS. Ik ga de IFS Rally meerijden van Erlangen op vrijdag 3 augustus tot en met dinsdag 7 augustus in Harelbeke. Daarna weer snel naar huis en kantoor om de feestelijke finish voor te bereiden op maandag 13 augustus om circa 16.30.

Taco Vink

Consultant ELJES, 39 jaar. Sinds kort versterk ik het team van ELJES als consultant en mag meteen mee met deze rally. Ik begeleid de hele rally als assistent wedstrijdleider samen met Kitty en Wim. Deze rally is een uniek evenement waar alle aspecten als lekker rijden in een mooie auto, kamperen en feesten onderdeel van zijn. We gaan er met zijn allen een waar feest van maken

Erik Rutteman

Mijn naam is Erik Rutteman, ik ben 25 jaar oud en woon in Bunde (nabij Maastricht). Mijn studie International Economic Studies volg ik aan de Universiteit te Maastricht en ben inmiddels bijna afgestudeerd. Toen ik gedurende mijn vakantie gebeld werd voor de IFS-rally en de eventueel bijbehorende traineeship was ik meteen geïnteresseerd. Een rally in een Burton door Europa met eventuele collega`s, het doen van business cases bij IFS-vestigingen vind ik een ideale combinatie om zowel het bedrijf IFS als je collega`s beter te leren kennen. Ik hoop dan ook dat we samen een hecht team zullen vormen zodat we met zijn allen in staat zijn om er een geweldige ervaring van te maken en dat we samen, en ieder voor zich, een prachtig resultaat kunnen neerzetten. Ik kijk er erg naar uit om te beginnen met deze ideale uitdaging!

Kitty Brouwer (alias 'SuperKitty')

Tijdens mijn stage bij ELJES heb ik druk meegewerkt aan alle voorbereidingen voor de IFS Rally. Nu zijn we vertrokken en blijkt dat de rally inderdaad een uniek evenement is. De dagen zijn lang en intensief maar de rosé en zelfs de in rosé gedoopte sokken maken veel goed.

Ps Mam ik pas echt goed op mijzelf en veel kusjes voor Nick!

Anca en Willem van Dongen

Eigenlijk hadden Anca en Willem van Dongen andere vakantieplannen, maar Willem liet zich graag overhalen om als Burton-specialist mee te reizen met de IFS Rally. Na zijn pensionering uit het leger sleutelt hij regelmatig aan auto's bij de Burton Car Company. Hij kent de oprichters van het bedrijf nog van vroeger: "Iwan en Dimitri Göbel waren mijn buurjongens."
Werken bij Burton doet Willem "Zolang ik het leuk vind en zolang zíj het leuk vinden. Als er veel te doen is in de garage word ik ingeschakeld. En nu ben ik als 'de joker' ingezet bij de rally!"

"Ik ga gewoon voor de gezelligheid mee", zegt Anca. "Eigenlijk hadden we op vakantie willen gaan met de boot, maar zo'n rally is natuurlijk wel erg leuk!"

Onthaasten op de Franse rivieren kan altijd nog. Nu eerst een avontuurlijke tocht door Duitsland, België en (als het weer het toelaat) Engeland, compleet met Spartaanse overnachtingen op campings. Hoewel dat laatste mee zal vallen: bij de start kregen Willem en Anca het 'Nest' van Iwan te leen.

Dirk Hesse

Ik ben Dirk Hesse, 26 jaar oud en woon sinds 2 jaar in Nijmegen, waar ik ook geboren ben. Na een studie Technische Bedrijfskunde aan de HTS in Eindhoven ging ik in Nijmegen een master Bedrijfswetenschappen studeren. Ik had deze studie nog niet afgerond of ik werd al benaderd om mee te doen aan de IFS rally. Zo'n originele actie wilde ik zeker niet aan mij voorbij laten gaan. Bovendien ligt er een zeer uitdagende en afwisselende baan in het vooruitzicht, waar ik hopelijk veel plezier aan kan beleven. Met deze rally leer ik iedereen meteen kennen en het lijkt me een geweldige start van een leuke carrière.

Hendrik Kuipers

Ik ben Hendrik Kuipers. Na mijn studie Veehouderij heb ik 25 jaar in Afrika gewoond en ben sinds kort terug in Nederland. Een hele verandering, niet alleen geografisch gezien, maar ook wat werkzaamheden betreft: als 'assistent wedstrijdleider' moest ik me ineens bezighouden met paardenkrachten in plaats van ossenkracht!
Helaas kan ik niet mee met de rally, ik had graag gezien hoe iedereen aan de slag gaat met de opdrachten die ik heb verzonnen. Maar in het dagelijks leven heb ik nog een andere baan: beleidsmedewerker Kwaliteit en Dienstverlening bij Partos (brancheorganisatie van particuliere ontwikkelingssamenwerking). Ik moet zuinig omgaan met mijn vakantiedagen, want ik heb net een huis gekocht waar nog heel wat aan moet gebeuren.
Veel succes gewenst allemaal en Veel Sun & Veel Fun!

Wim Wijting

Ik ben Wim Wijting, directeur Thema Recruitment bij Eljes. De laatste weken ben ik dag en nacht bezig geweest met de rally. Graag had ik meegereden in een Burton. T.z.t. gaat dat zeker gebeuren want ik ben helemaal weg van de Burton en ga er zeker één bouwen.
Inmiddels heb ik alle deelnemers gesproken. Het lijkt me een gezellige groep! Ik heb er zin in om met jullie op pad te gaan en wens iedereen heel veel succes. En het allerbelangrijkste is: dat iedereen weer veilig thuis komt en met plezier op de IFS Rally terug kan kijken!

Jelmer Hielkema

Ik ben Jelmer Hielkema, 28 jaar en woonachtig in Leiden. Na 8 mooie studiejaren in Rotterdam en twee afgeronde studies, werd het tijd om het studentenleven achter me te laten en de wijde (arbeids)wereld in te trekken. De zoektocht naar een baan voltrok zich sneller dan ik had verwacht en toen IFS in beeld kwam, zaten we vrij snel in Eindhoven rond de tafel. Een traineeship bij IFS lijkt me geweldig, en eerst een paar weekjes touren door Europa is dan ook een mooie overgang van universiteit naar bedrijf.
Rijden in een Burton, toekomstige collega’s leren kennen en alvast een voorproefje in de vorm van business cases, maken van deze rally een uitdaging die ik maar al te graag aan ga. Het zal een mooi schouwspel opleveren, al die Burtons naast elkaar opgesteld op de camping…

Jean-Paul van Dijk

Ik ben Jean-Paul van Dijk, 24 jaartjes oud, en ik kom uit Nunspeet.
Ik heb de opleiding Bedrijfskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen zo goed als afgerond, over ruim een maand mag ik namelijk mijn bul in ontvangst nemen.

Ik ben altijd op zoek naar interessante uitdagingen, zowel zakelijk als in de hobby-sfeer, dus toen ik hoorde van de mogelijkheid om mee te doen aan de IFS-rally was ik direct geïnteresseerd. Dit is een creatieve manier om kennis te maken met IFS en daarbij krijg ik de gelegenheid mijn kennis en vaardigheden te testen op de business-cases. Tel daarbij op de mogelijkheid om een traineeship bij IFS en een Burton te winnen, en het is duidelijk dat dit een kans is die ik niet kon laten lopen.